تاثیر سیلیمارین در بهبود کبد چرب و اختلالات کبد

 مطالعات مرتبط با تاثیر سیلیمارین (ماده موثره کپسول لیورمد) در بهبود کبد چرب و اختلالات کبد

1- در یک کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده با دارونما طی دو ماه، 43 بیمار مبتلا به بیماری کبدی ناشی از الکل با 420 میلی گرم سیلیمارین در روز تحت درمان قرار گرفتند. نتایج نشان‌دهنده، کاهش معنی‌دار آماری ALT،AST، بیلی روبین و پروترومبین در خون بود. علاوه بر این، علائم بالینی مانند ضعف، بی اشتهایی، و تهوع بیماران تحت درمان سیلیمارین بهبود یافت¹.

2- در کارآزمایی دیگری با 97 بیمار در مدت زمان یک ماه که به عنوان یک مطالعه تصادفی دوسوکور در مقابل مطالعه کنترل شده با دارونما انجام شد بیماران مبتلا به بیماری کبدی الکلی حاد در اثر درمان با سیلیمارین کاهش سطح ترانس آمینازهای کبدی را در مقایسه با گروهی که تحت درمان قرار نگرفتند نشان دادند².

3- در کارآزمایی بالینی دیگر نیز تأثیر سیلیمارین روی بیماران مبتلا به بیماری کبدی را ارزیابی کردند. در این کارآزمایی که 36 بیمار حضور داشتند با 140 میلی گرم سیلیمارین سه بار در روز تحت درمان قرار گرفتند. در این مطالعه سطوح ALT و AST نرمال شد. سطح γ-GT و پروکلاژن در گروه سیلیمارین کاهش یافت که از نظر بالینی، بهبود در عملکرد کبد قابل تشخیص بود³.

4- یک مطالعه دوسوکور کنترل شده با دارونما در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی الکلی هم نشان داد که 6 ماه درمان با سیلیمارین  به طور قابل توجهی سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی را بازسازی کرد، که با دلایل زیر قابل توضیح است: افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز گلبول های قرمز و لنفوسیت ها، افزایش سطح سرمی گروه SH آزاد و افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز⁴.

5- در یک مطالعه کنترل شده تصادفی دیگر نیز، 30 بیمار دیابتی تحت درمان با انسولین مبتلا به سیروز الکلی با سیلیمارین به میزان 600 میلی گرم در روز تحت درمان قرار گرفتند .هدف از این مطالعه بررسی تاثیر درمان طولانی مدت با سیلیمارین در کاهش لیپید پراکسیداسیون و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی مبتلا به سیروز کبدی بود. نتایج نشان داد که سیلیمارین باعث کاهش لیپید پراکسیداسیون غشای سلولی و کاهش مقاومت به انسولین می‎شود.  سیلیمارین همچنین با تنظیم سطح انسولین بدن، نیاز به تزریق انسولین را کاهش می‎دهد⁵.

6- مطالعه دیگری شامل بیماران مبتلا به کبد چرب بود که به مدت 3 ماه با رژیم غذایی و رژیم غذایی به همراه سیلیمارین تحت درمان قرار گرفتند. دو شاخص تجمع چربی و شاخص استئاتوز کبدی مطالعه شدند. نتایج در گروهی که مکمل سیلیمارین مصرف کرده بودند در مقایسه با گروهی که فقط رژیم غذایی داشتند حاکی از بهبود قابل توجه هر دو شاخص همراه با بهبود پارامترهای بیومتریک بود. این یافته‎ها نشان می‎دهد که در بیماران مبتلا به کبد چرب بدون عارضه، که درمان استاندارد برای آنها فقط به رژیم غذایی و ورزش محدود می‎شود، استفاده از سیلیمارین به عنوان یک مکمل غذایی، به طور بالقوه موثرتر از رژیم غذایی به تنهایی است و احتمالاً انگیزه بیمار را برای حفظ تغییرات سبک زندگی در طول زمان بهبود می‎بخشد⁶.

7- در مطالعه دیگر، 64 بیمار مبتلا به NASH که 33 نفر درگروه مورد و31 نفر در گروه کنترل حضورداشتند، انجام شد. ابتلای بیمار بهNASH  ،تایید شده با سونوگرافی، با افزایش مداوم سطح AST و ALT  که بیش از 1.2 برابر حد طبیعی طی شش ماه گذشته بود، به عنوان معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. به شرکت‌ کنندگان در مطالعه توصیه شد که رژیم غذایی کم چرب با کربوهیدرات پایین داشته باشند و فعاليت بدنی منظم انجام تا 4 کیلوگرم کاهش وزن حاصل شود. بیماران گروه مورد 210 میلی گرم سیلیمارین خوراکی به مدت 8 هفته و بیماران گروه کنترل، دارونما دریافت کردند. پس از 8 هفته، بیماران مجددا مورد ارزیابی قرار گرفته و سطح AST و ALT آنها اندازه گیری شد. نتایج که در جدول 1 قابل مشاهده است، نشان داد که سیلیمارین می تواند به بیماران مبتلا به NASH در کاهش آنزیم های کبدی به ویژه ALT کمک و در درمان NASH موثر باشد⁷.

 

جدول 1. غلظت سرمی AST و ALT، قبل و بعد از مطالعه در گروه مورد و کنترل (میانگین ± انحراف معیار)

در مطالعه دیگری، رت‌هایی که با رژیم غذایی حاوی کلسترول بالا تغذیه شدند، افزایش قابل توجهی در کلسترول توتال سرم، تری گلیسیرید،LDL-C  و VLDL-C را نشان دادند. درمان با سیلیبین به طور قابل توجهی کلسترول توتال سرم را به میزان 24٪، تری گلیسیرید را به میزان 21% وLDL-C  را به میزان 24٪ به صورت وابسته به دوز کاهش داد. رت‌های درمان شده با سیلیبین  در دو دوز 300 و 600 میلی‌گرم بر کیلوگرم افزایش قابل‌ توجهی در HDL-C کبدی وکاهش سایر پارامترهای لیپیدی را نشان دادند. بنابراین، درمان با سیلیبین در هر دو دوز می تواند به طور قابل توجهی کلسترول توتال سرم و کبد، تری گلیسیرید، VLDL-C و LDL-C را کاهش و همچنین HDL-C را افزایش دهد⁸.

برای اطلاعات بیشتر در خصوص کپسول لیورمد اینجا کلیک کنید.

جهت خرید آنلاین کپسول لیورمد اینجا کلیک کنید.

برای اطلاعات بیشتر در خصوص قطره سیلیمارین زردبند اینجا کلیک کنید.

Reference

 

1. 1. Hellerbrand, C., Schattenberg, J. M., Peterburs, P., Lechner, A. & Brignoli, R. The potential of silymarin for the treatment of hepatic disorders. Phytoscience 2, 7 (2016).
2. Salmi, H. A. & Sarna, S. Effect of Silymarin on Chemical, Functional, and Morphological Alterations of the Liver. Scand. J. Gastroenterol. 17, 517–521 (1982).
3. Fehér, J. et al. Silymarin kezelés májvédö hatása idült alkoholos májbetegségben. Orvosi hetilap vol. 130 2723–2727 (1989).
4. Müzes, G. et al. [Effect of silimarin (Legalon) therapy on the antioxidant defense mechanism and lipid peroxidation in alcoholic liver disease (double blind protocol)]. Orv. Hetil. 131, 863–866 (1990).
5. Velussi, M. et al. Long-term (12 months) treatment with an anti-oxidant drug (silymarin) is effective on hyperinsulinemia, exogenous insulin need and malondialdehyde levels in cirrhotic diabetic patients. J. Hepatol. 26, 871–879 (1997).
6. Sorrentino, G., Crispino, P., Coppola, D. & De Stefano, G. Efficacy of Lifestyle Changes in Subjects with Non-Alcoholic Liver Steatosis and Metabolic Syndrome May Be Improved with an Antioxidant Nutraceutical: A Controlled Clinical Study. Drugs R D 15, 21–25 (2015).
7. Hassan Solhi , Ramin Ghahremani , Amir Mohammad Kazemifar , Zahra Hoseini Yazdi. Silymarin in treatment of non-alcoholic steatohepatitis: A randomized clinical trial. Caspian J Intern Med. 5(1):9-12 (2014).
8. Gobalakrishnan S, Santhakumari Asirvatham S, Janarthanam V. Effect of Silybin on Lipid Profile in Hypercholesterolaemic Rats. Journal of Clinical and Diagnostic Research. 10(4): 01-05 (2016).

 

برای اطلاعات بیشتر در خصوص کپسول لیورمد اینجا کلیک کنید.